/ru/
намагничиваться
/en/
magnetize
склонение/спряжение слова
глаголindicative. | ||||
---|---|---|---|---|
present | past | past frequentative | future | |
1p.sg. | magnetėju | magnetėjau | magnetėdavau | magnetėsiu |
2p.sg. | magnetėji | magnetėjai | magnetėdavai | magnetėsi |
3p.sg. | magnetėja | magnetėjo | magnetėdavo | magnetės |
1p.pl. | magnetėjam, magnetėjame | magnetėjom, magnetėjome | magnetėdavome, magnetėdavom | magnetėsim, magnetėsime |
2p.pl. | magnetėjate, magnetėjat | magnetėjote, magnetėjot | magnetėdavot, magnetėdavote | magnetėsite, magnetėsit |
3p.pl. | magnetėja | magnetėjo | magnetėdavo | magnetės |
subjunctive. | ||
---|---|---|
sg. | pl. | |
1p. | magnetėčiau | magnetėtumėm, magnetėtume, magnetėtumėme |
2p. | magnetėtum, magnetėtumei | magnetėtumėte, magnetėtumėt |
3p. | magnetėtų | magnetėtų |
imperative. | ||
---|---|---|
sg. | pl. | |
1p. | magnetėkime, magnetėkim | |
2p. | magnetėki, magnetėk | magnetėkite, magnetėkit |
3p. | temagnetėja, temagnetėjie | temagnetėjie, temagnetėja |