|
|
|
|
литовский словарь / išmušinėti | | išmušinė́ti (išmušinė́ja, išmušinė́jo) džn. mžb. 1. выбивать/ выбить, вышибать/вышибать; 2. обивать/ обить (pvz., tapetais)
/en/ 1. kill one by one; 2. (išdaužyti) beat (up)
склонение/спряжение словаглагол
indicative. |
---|
| present | past | past frequentative | future |
---|
1p.sg. | išmušinėju | išmušinėjau | išmušinėdavau | išmušinėsiu |
---|
2p.sg. | išmušinėji | išmušinėjai | išmušinėdavai | išmušinėsi |
---|
3p.sg. | išmušinėja | išmušinėjo | išmušinėdavo | išmušinės |
---|
1p.pl. | išmušinėjame, išmušinėjam | išmušinėjom, išmušinėjome | išmušinėdavom, išmušinėdavome | išmušinėsim, išmušinėsime |
---|
2p.pl. | išmušinėjate, išmušinėjat | išmušinėjot, išmušinėjote | išmušinėdavote, išmušinėdavot | išmušinėsit, išmušinėsite |
---|
3p.pl. | išmušinėja | išmušinėjo | išmušinėdavo | išmušinės |
---|
subjunctive. |
---|
| sg. | pl. |
---|
1p. | išmušinėčiau | išmušinėtume, išmušinėtumėm, išmušinėtumėme |
---|
2p. | išmušinėtum, išmušinėtumei | išmušinėtumėt, išmušinėtumėte |
---|
3p. | išmušinėtų | išmušinėtų |
---|
imperative. |
---|
| sg. | pl. |
---|
1p. | | išmušinėkim, išmušinėkime |
---|
2p. | išmušinėki, išmušinėk | išmušinėkite, išmušinėkit |
---|
3p. | teišmušinėjie, teišmušinėja | teišmušinėja, teišmušinėjie |
---|
|