|
|
|
|
литовский словарь / iškrūmyti | | iškrūmýti (iškrūmìja, iškrūmìjo) разрастись/разрастаться, разветвиться/разветвляться; kviečiaĩ iškrūmìjo — пшеница разраслась
склонение/спряжение словаглагол
indicative. |
---|
| present | past | past frequentative | future |
---|
1p.sg. | iškrūmiju | iškrūmijau | iškrūmydavau | iškrūmysiu |
---|
2p.sg. | iškrūmiji | iškrūmijai | iškrūmydavai | iškrūmysi |
---|
3p.sg. | iškrūmija | iškrūmijo | iškrūmydavo | iškrūmys |
---|
1p.pl. | iškrūmijame, iškrūmijam | iškrūmijom, iškrūmijome | iškrūmydavome, iškrūmydavom | iškrūmysim, iškrūmysime |
---|
2p.pl. | iškrūmijate, iškrūmijat | iškrūmijot, iškrūmijote | iškrūmydavote, iškrūmydavot | iškrūmysite, iškrūmysit |
---|
3p.pl. | iškrūmija | iškrūmijo | iškrūmydavo | iškrūmys |
---|
subjunctive. |
---|
| sg. | pl. |
---|
1p. | iškrūmyčiau | iškrūmytume, iškrūmytumėme, iškrūmytumėm |
---|
2p. | iškrūmytum, iškrūmytumei | iškrūmytumėte, iškrūmytumėt |
---|
3p. | iškrūmytų | iškrūmytų |
---|
imperative. |
---|
| sg. | pl. |
---|
1p. | | iškrūmykime, iškrūmykim |
---|
2p. | iškrūmyki, iškrūmyk | iškrūmykit, iškrūmykite |
---|
3p. | teiškrūmijie, teiškrūmija | teiškrūmijie, teiškrūmija |
---|
|