|
|
|
|
литовский словарь / atsišnekėti | | atsišnekė́ti (atsìšneka, atsišnekė́jo) 1. (pakankamai) наговориться/наговариваться; 2. отговориться/отговариваться (nesutikti)
/en/ (pakankamai) have had a very long talk; jie atsišnekėjo they have talked enough ; jie negali a. they can never talk enough
склонение/спряжение словаглагол
indicative. |
---|
| present | past | past frequentative | future |
---|
1p.sg. | atsišneku | atsišnekėjau | atsišnekėdavau | atsišnekėsiu |
---|
2p.sg. | atsišneki | atsišnekėjai | atsišnekėdavai | atsišnekėsi |
---|
3p.sg. | atsišneka | atsišnekėjo | atsišnekėdavo | atsišnekės |
---|
1p.pl. | atsišnekam, atsišnekame | atsišnekėjom, atsišnekėjome | atsišnekėdavome | atsišnekėsime |
---|
2p.pl. | atsišnekate | atsišnekėjote, atsišnekėjot | atsišnekėdavote | atsišnekėsite |
---|
3p.pl. | atsišneka | atsišnekėjo | atsišnekėdavo | atsišnekės |
---|
subjunctive. |
---|
| sg. | pl. |
---|
1p. | atsišnekėčiau | atsišnekėtumėme, atsišnekėtume |
---|
2p. | atsišnekėtumei, atsišnekėtum | atsišnekėtumėte |
---|
3p. | atsišnekėtų | atsišnekėtų |
---|
imperative. |
---|
| sg. | pl. |
---|
1p. | | atsišnekėkime, atsišnekėkim |
---|
2p. | atsišnekėki, atsišnekėk | atsišnekėkite, atsišnekėkit |
---|
3p. | teatsišneka, teatsišnekie | teatsišneka, teatsišnekie |
---|
|