|
|
|
|
литовский словарь / išniurnėti | | išniurnė́ti (išniùrna, išniurnė́jo), išniurzgė́ti (išniùrzga, išniurzgė́jo) 1. проворчать/ворчать; 2. уйти/уходить ворча
склонение/спряжение словаглагол
indicative. |
---|
| present | past | past frequentative | future |
---|
1p.sg. | išniurnu | išniurnėjau | išniurnėdavau | išniurnėsiu |
---|
2p.sg. | išniurni | išniurnėjai | išniurnėdavai | išniurnėsi |
---|
3p.sg. | išniurna | išniurnėjo | išniurnėdavo | išniurnės |
---|
1p.pl. | išniurnam, išniurname | išniurnėjome, išniurnėjom | išniurnėdavome, išniurnėdavom | išniurnėsim, išniurnėsime |
---|
2p.pl. | išniurnate, išniurnat | išniurnėjote, išniurnėjot | išniurnėdavot, išniurnėdavote | išniurnėsite, išniurnėsit |
---|
3p.pl. | išniurna | išniurnėjo | išniurnėdavo | išniurnės |
---|
subjunctive. |
---|
| sg. | pl. |
---|
1p. | išniurnėčiau | išniurnėtumėm, išniurnėtumėme, išniurnėtume |
---|
2p. | išniurnėtum, išniurnėtumei | išniurnėtumėte, išniurnėtumėt |
---|
3p. | išniurnėtų | išniurnėtų |
---|
imperative. |
---|
| sg. | pl. |
---|
1p. | | išniurnėkime, išniurnėkim |
---|
2p. | išniurnėk, išniurnėki | išniurnėkite, išniurnėkit |
---|
3p. | teišniurna, teišniurnie | teišniurnie, teišniurna |
---|
|