|
|
|
|
литовский словарь / nuardyti | | nuardýti (nuar̃do, nuar̃dė) 1. отпороть/отпаривать, спороть/спарывать; n. apýkaklę — спороть воротник; 2. сорвать/срывать; сбить/ сбивать
/en/ (nuplėšti) rip off; (rankovę, apykaklę) unpick
склонение/спряжение словаглагол
indicative. |
---|
| present | past | past frequentative | future |
---|
1p.sg. | nuardau | nuardžiau | nuardydavau | nuardysiu |
---|
2p.sg. | nuardai | nuardei | nuardydavai | nuardysi |
---|
3p.sg. | nuardo | nuardė | nuardydavo | nuardys |
---|
1p.pl. | nuardom, nuardome | nuardėme, nuardėm | nuardydavom, nuardydavome | nuardysime, nuardysim |
---|
2p.pl. | nuardot, nuardote | nuardėt, nuardėte | nuardydavote, nuardydavot | nuardysit, nuardysite |
---|
3p.pl. | nuardo | nuardė | nuardydavo | nuardys |
---|
subjunctive. |
---|
| sg. | pl. |
---|
1p. | nuardyčiau | nuardytume, nuardytumėm, nuardytumėme |
---|
2p. | nuardytumei, nuardytum | nuardytumėte, nuardytumėt |
---|
3p. | nuardytų | nuardytų |
---|
imperative. |
---|
| sg. | pl. |
---|
1p. | | nuardykim, nuardykime |
---|
2p. | nuardyki, nuardyk | nuardykit, nuardykite |
---|
3p. | tenuardo, tenuardai | tenuardai, tenuardo |
---|
|