|
|
|
|
литовский словарь / kūnėti | | kūnė́ti (kūnė́ja, kūnė́jo) — полнеть
/ru/ полнеть
склонение/спряжение словаглагол
indicative. |
---|
| present | past | past frequentative | future |
---|
1p.sg. | kūnėju | kūnėjau | kūnėdavau | kūnėsiu |
---|
2p.sg. | kūnėji | kūnėjai | kūnėdavai | kūnėsi |
---|
3p.sg. | kūnėja | kūnėjo | kūnėdavo | kūnės |
---|
1p.pl. | kūnėjam, kūnėjame | kūnėjome, kūnėjom | kūnėdavome, kūnėdavom | kūnėsim, kūnėsime |
---|
2p.pl. | kūnėjate, kūnėjat | kūnėjote, kūnėjot | kūnėdavot, kūnėdavote | kūnėsite, kūnėsit |
---|
3p.pl. | kūnėja | kūnėjo | kūnėdavo | kūnės |
---|
subjunctive. |
---|
| sg. | pl. |
---|
1p. | kūnėčiau | kūnėtumėme, kūnėtumėm, kūnėtume |
---|
2p. | kūnėtumei, kūnėtum | kūnėtumėt, kūnėtumėte |
---|
3p. | kūnėtų | kūnėtų |
---|
imperative. |
---|
| sg. | pl. |
---|
1p. | | kūnėkime, kūnėkim |
---|
2p. | kūnėki, kūnėk | kūnėkit, kūnėkite |
---|
3p. | tekūnėjie, tekūnėja | tekūnėja, tekūnėjie |
---|
|