|
|
|
|
литовский словарь / įkūnyti | | įkū́nyti (įkū́nija, įkū́nijo) — воплотить/ воплощать; įkū́nyti idė́ją tikróvėje — воплотить идею в действительность; jìs yrà įkū́nytas narsùmas — он — олицетворение мужества;
/en/ incarnate, embody ; idėją tikrovėje realize/embody the idea in reality/ fact
склонение/спряжение словаглагол
indicative. |
---|
| present | past | past frequentative | future |
---|
1p.sg. | įkūniju | įkūnijau | įkūnydavau | įkūnysiu |
---|
2p.sg. | įkūniji | įkūnijai | įkūnydavai | įkūnysi |
---|
3p.sg. | įkūnija | įkūnijo | įkūnydavo | įkūnys |
---|
1p.pl. | įkūnijam, įkūnijame | įkūnijom, įkūnijome | įkūnydavom, įkūnydavome | įkūnysime, įkūnysim |
---|
2p.pl. | įkūnijate, įkūnijat | įkūnijote, įkūnijot | įkūnydavote, įkūnydavot | įkūnysite, įkūnysit |
---|
3p.pl. | įkūnija | įkūnijo | įkūnydavo | įkūnys |
---|
subjunctive. |
---|
| sg. | pl. |
---|
1p. | įkūnyčiau | įkūnytumėme, įkūnytume, įkūnytumėm |
---|
2p. | įkūnytum, įkūnytumei | įkūnytumėt, įkūnytumėte |
---|
3p. | įkūnytų | įkūnytų |
---|
imperative. |
---|
| sg. | pl. |
---|
1p. | | įkūnykime, įkūnykim |
---|
2p. | įkūnyki, įkūnyk | įkūnykite, įkūnykit |
---|
3p. | teįkūnija, teįkūnijie | teįkūnijie, teįkūnija |
---|
|