|
|
|
|
литовский словарь / mūkauti | | mū́kauti (mū́kauja, mū́kavo) įst. мычать;
/en/ (apie galvijus) low , moo, bellow (time and again)
склонение/спряжение словаглагол
indicative. |
---|
| present | past | past frequentative | future |
---|
1p.sg. | mūkauju | mūkavau | mūkaudavau | mūkausiu |
---|
2p.sg. | mūkauji | mūkavai | mūkaudavai | mūkausi |
---|
3p.sg. | mūkauja | mūkavo | mūkaudavo | mūkaus |
---|
1p.pl. | mūkaujame, mūkaujam | mūkavom, mūkavome | mūkaudavom, mūkaudavome | mūkausime, mūkausim |
---|
2p.pl. | mūkaujat, mūkaujate | mūkavote, mūkavot | mūkaudavote, mūkaudavot | mūkausite, mūkausit |
---|
3p.pl. | mūkauja | mūkavo | mūkaudavo | mūkaus |
---|
subjunctive. |
---|
| sg. | pl. |
---|
1p. | mūkaučiau | mūkautumėme, mūkautumėm, mūkautume |
---|
2p. | mūkautumei, mūkautum | mūkautumėt, mūkautumėte |
---|
3p. | mūkautų | mūkautų |
---|
imperative. |
---|
| sg. | pl. |
---|
1p. | | mūkaukime, mūkaukim |
---|
2p. | mūkauki, mūkauk | mūkaukite, mūkaukit |
---|
3p. | temūkaujie, temūkauja | temūkaujie, temūkauja |
---|
|