|
|
|
|
литовский словарь / išgriozdinti | | išgriõzdinti (išgriõzdina, išgriõzdino) šnek. 1. вынести/выносить [вытащить/вытаскивать] со стуком что-л. громоздкое; 2. неуклюже выйти/выходить, утащиться/утаскиваться šnek.
склонение/спряжение словаглагол
indicative. |
---|
| present | past | past frequentative | future |
---|
1p.sg. | išgriozdinu | išgriozdinau | išgriozdindavau | išgriozdinsiu |
---|
2p.sg. | išgriozdini | išgriozdinai | išgriozdindavai | išgriozdinsi |
---|
3p.sg. | išgriozdina | išgriozdino | išgriozdindavo | išgriozdins |
---|
1p.pl. | išgriozdiname, išgriozdinam | išgriozdinom, išgriozdinome | išgriozdindavome, išgriozdindavom | išgriozdinsim, išgriozdinsime |
---|
2p.pl. | išgriozdinate, išgriozdinat | išgriozdinote, išgriozdinot | išgriozdindavote, išgriozdindavot | išgriozdinsite, išgriozdinsit |
---|
3p.pl. | išgriozdina | išgriozdino | išgriozdindavo | išgriozdins |
---|
subjunctive. |
---|
| sg. | pl. |
---|
1p. | išgriozdinčiau | išgriozdintumėm, išgriozdintumėme, išgriozdintume |
---|
2p. | išgriozdintum, išgriozdintumei | išgriozdintumėt, išgriozdintumėte |
---|
3p. | išgriozdintų | išgriozdintų |
---|
imperative. |
---|
| sg. | pl. |
---|
1p. | | išgriozdinkime, išgriozdinkim |
---|
2p. | išgriozdinki, išgriozdink | išgriozdinkite, išgriozdinkit |
---|
3p. | teišgriozdinie, teišgriozdina | teišgriozdina, teišgriozdinie |
---|
|