|
|
|
|
литовский словарь / prakalbinti | | prakálbinti (prakálbina, prakálbino) (ką) начать/начинать говорить (с кем)
/en/ 1. make (smb) speak; 2. speak (to)
склонение/спряжение словаглагол
indicative. |
---|
| present | past | past frequentative | future |
---|
1p.sg. | prakalbinu | prakalbinau | prakalbindavau | prakalbinsiu |
---|
2p.sg. | prakalbini | prakalbinai | prakalbindavai | prakalbinsi |
---|
3p.sg. | prakalbina | prakalbino | prakalbindavo | prakalbins |
---|
1p.pl. | prakalbiname, prakalbinam | prakalbinome, prakalbinom | prakalbindavom, prakalbindavome | prakalbinsim, prakalbinsime |
---|
2p.pl. | prakalbinat, prakalbinate | prakalbinot, prakalbinote | prakalbindavote, prakalbindavot | prakalbinsite, prakalbinsit |
---|
3p.pl. | prakalbina | prakalbino | prakalbindavo | prakalbins |
---|
subjunctive. |
---|
| sg. | pl. |
---|
1p. | prakalbinčiau | prakalbintumėme, prakalbintume, prakalbintumėm |
---|
2p. | prakalbintum, prakalbintumei | prakalbintumėt, prakalbintumėte |
---|
3p. | prakalbintų | prakalbintų |
---|
imperative. |
---|
| sg. | pl. |
---|
1p. | | prakalbinkime, prakalbinkim |
---|
2p. | prakalbinki, prakalbink | prakalbinkit, prakalbinkite |
---|
3p. | teprakalbina, teprakalbinie | teprakalbina, teprakalbinie |
---|
|