|
|
|
|
литовский словарь / sprūdinėti | | sprūdinė́ti (sprūdinė́ja, sprūdinė́jo) džn. mžb. вырываться, выскальзывать
склонение/спряжение словаглагол
indicative. |
---|
| present | past | past frequentative | future |
---|
1p.sg. | sprūdinėju | sprūdinėjau | sprūdinėdavau | sprūdinėsiu |
---|
2p.sg. | sprūdinėji | sprūdinėjai | sprūdinėdavai | sprūdinėsi |
---|
3p.sg. | sprūdinėja | sprūdinėjo | sprūdinėdavo | sprūdinės |
---|
1p.pl. | sprūdinėjam, sprūdinėjame | sprūdinėjome, sprūdinėjom | sprūdinėdavome, sprūdinėdavom | sprūdinėsime, sprūdinėsim |
---|
2p.pl. | sprūdinėjat, sprūdinėjate | sprūdinėjot, sprūdinėjote | sprūdinėdavot, sprūdinėdavote | sprūdinėsite, sprūdinėsit |
---|
3p.pl. | sprūdinėja | sprūdinėjo | sprūdinėdavo | sprūdinės |
---|
subjunctive. |
---|
| sg. | pl. |
---|
1p. | sprūdinėčiau | sprūdinėtume, sprūdinėtumėm, sprūdinėtumėme |
---|
2p. | sprūdinėtum, sprūdinėtumei | sprūdinėtumėt, sprūdinėtumėte |
---|
3p. | sprūdinėtų | sprūdinėtų |
---|
imperative. |
---|
| sg. | pl. |
---|
1p. | | sprūdinėkime, sprūdinėkim |
---|
2p. | sprūdinėk, sprūdinėki | sprūdinėkit, sprūdinėkite |
---|
3p. | tesprūdinėja, tesprūdinėjie | tesprūdinėja, tesprūdinėjie |
---|
|