|
|
|
|
литовский словарь / sustverti | | sustvérti (sùstveria, sustvė́rė) поймать/ловить; схватить/схватывать; s. nusikaltìmo viẽtoje — поймать на месте преступления
склонение/спряжение словаглагол
indicative. |
---|
| present | past | past frequentative | future |
---|
1p.sg. | sustveriu | sustvėriau | sustverdavau | sustversiu |
---|
2p.sg. | sustveri | sustvėrei | sustverdavai | sustversi |
---|
3p.sg. | sustveria | sustvėrė | sustverdavo | sustvers |
---|
1p.pl. | sustveriame, sustveriam | sustvėrėm, sustvėrėme | sustverdavom, sustverdavome | sustversim, sustversime |
---|
2p.pl. | sustveriat, sustveriate | sustvėrėte, sustvėrėt | sustverdavote, sustverdavot | sustversit, sustversite |
---|
3p.pl. | sustveria | sustvėrė | sustverdavo | sustvers |
---|
subjunctive. |
---|
| sg. | pl. |
---|
1p. | sustverčiau | sustvertumėm, sustvertumėme, sustvertume |
---|
2p. | sustvertumei, sustvertum | sustvertumėte, sustvertumėt |
---|
3p. | sustvertų | sustvertų |
---|
imperative. |
---|
| sg. | pl. |
---|
1p. | | sustverkim, sustverkime |
---|
2p. | sustverk, sustverki | sustverkite, sustverkit |
---|
3p. | tesustveria, tesustverie | tesustverie, tesustveria |
---|
|