|
|
|
|
литовский словарь / išvesdinti | | išvẽsdinti (išvẽsdina, išvẽsdino) prp. поручить/поручать вывести
склонение/спряжение словаглагол
indicative. |
---|
| present | past | past frequentative | future |
---|
1p.sg. | išvesdinu | išvesdinau | išvesdindavau | išvesdinsiu |
---|
2p.sg. | išvesdini | išvesdinai | išvesdindavai | išvesdinsi |
---|
3p.sg. | išvesdina | išvesdino | išvesdindavo | išvesdins |
---|
1p.pl. | išvesdinam, išvesdiname | išvesdinom, išvesdinome | išvesdindavom, išvesdindavome | išvesdinsime, išvesdinsim |
---|
2p.pl. | išvesdinate, išvesdinat | išvesdinot, išvesdinote | išvesdindavote, išvesdindavot | išvesdinsit, išvesdinsite |
---|
3p.pl. | išvesdina | išvesdino | išvesdindavo | išvesdins |
---|
subjunctive. |
---|
| sg. | pl. |
---|
1p. | išvesdinčiau | išvesdintume, išvesdintumėm, išvesdintumėme |
---|
2p. | išvesdintumei, išvesdintum | išvesdintumėte, išvesdintumėt |
---|
3p. | išvesdintų | išvesdintų |
---|
imperative. |
---|
| sg. | pl. |
---|
1p. | | išvesdinkim, išvesdinkime |
---|
2p. | išvesdinki, išvesdink | išvesdinkit, išvesdinkite |
---|
3p. | teišvesdinie, teišvesdina | teišvesdina, teišvesdinie |
---|
|