|
|
|
|
литовский словарь / trūnyti | | trūnýti ( trūnìja, trūnìjo) — гнить, трухляветь, истлевать, разлагаться;
/en/ rot, decay
склонение/спряжение словаглагол
indicative. |
---|
| present | past | past frequentative | future |
---|
1p.sg. | trūniju | trūnijau | trūnydavau | trūnysiu |
---|
2p.sg. | trūniji | trūnijai | trūnydavai | trūnysi |
---|
3p.sg. | trūnija | trūnijo | trūnydavo | trūnys |
---|
1p.pl. | trūnijame, trūnijam | trūnijom, trūnijome | trūnydavome, trūnydavom | trūnysim, trūnysime |
---|
2p.pl. | trūnijat, trūnijate | trūnijote, trūnijot | trūnydavote, trūnydavot | trūnysit, trūnysite |
---|
3p.pl. | trūnija | trūnijo | trūnydavo | trūnys |
---|
subjunctive. |
---|
| sg. | pl. |
---|
1p. | trūnyčiau | trūnytume, trūnytumėme, trūnytumėm |
---|
2p. | trūnytum, trūnytumei | trūnytumėt, trūnytumėte |
---|
3p. | trūnytų | trūnytų |
---|
imperative. |
---|
| sg. | pl. |
---|
1p. | | trūnykim, trūnykime |
---|
2p. | trūnyk, trūnyki | trūnykite, trūnykit |
---|
3p. | tetrūnija, tetrūnijie | tetrūnijie, tetrūnija |
---|
|