|
|
|
|
литовский словарь / įmarmėti | | įmarmė́ti (į̃marma, įmarmė́jo) увязнуть/увязать; провалиться/проваливаться; į. į̃ bãlą — увязнуть в болоте; į. į ãketę — провалиться в прорубь
/en/ come down (into)
склонение/спряжение словаглагол
indicative. |
---|
| present | past | past frequentative | future |
---|
1p.sg. | įmarmu | įmarmėjau | įmarmėdavau | įmarmėsiu |
---|
2p.sg. | įmarmi | įmarmėjai | įmarmėdavai | įmarmėsi |
---|
3p.sg. | įmarma | įmarmėjo | įmarmėdavo | įmarmės |
---|
1p.pl. | įmarmame, įmarmam | įmarmėjom, įmarmėjome | įmarmėdavom, įmarmėdavome | įmarmėsim, įmarmėsime |
---|
2p.pl. | įmarmate, įmarmat | įmarmėjot, įmarmėjote | įmarmėdavot, įmarmėdavote | įmarmėsit, įmarmėsite |
---|
3p.pl. | įmarma | įmarmėjo | įmarmėdavo | įmarmės |
---|
subjunctive. |
---|
| sg. | pl. |
---|
1p. | įmarmėčiau | įmarmėtume, įmarmėtumėme, įmarmėtumėm |
---|
2p. | įmarmėtumei, įmarmėtum | įmarmėtumėte, įmarmėtumėt |
---|
3p. | įmarmėtų | įmarmėtų |
---|
imperative. |
---|
| sg. | pl. |
---|
1p. | | įmarmėkim, įmarmėkime |
---|
2p. | įmarmėki, įmarmėk | įmarmėkit, įmarmėkite |
---|
3p. | teįmarma, teįmarmie | teįmarmie, teįmarma |
---|
|